چوکر دورج مروارید

پیدایش این گوهر در بدن صدف به طور طبیعی و کاملا تصادفی است و الزاما باید یک جسم خارجی وارد بدن حیوان بشود تا او به منظور دفاع ماده ناکر را حول این جسم ترشح کند. جسم خارجی می تواند ذره ای شن یا نوزاد برخی از کرم ها و یا ماده خارجی دیگری باشد که مزاحم بدن حیوان است.
اگر یک دانه آن را بشکنند در وسط آن جسم خارجی را می توان دید.
صدف های تولید کننده مروارید غالبا در عمق 15 متری و در امتداد سواحل دریا زیست می کنند. از هر 30 تا 40 صدف شکار شده توسط صیادان فقط یک صدف حاوی دُردانه است.
صیادان برای تهیه مروارید بیشتر، صدف آن را از دریا صید می کنند، و یک ذره خارجی را که معمولا شن ریزه است بين جبه و بدن آن قرار میدهند، پس از اندکی دانه دُر تشیکل میشود. آن گاه صدف را گرفته و دُردانه را از بدنش خرج می کنند. به این گونه مروارید پرورشی می گویند.
وارد کردن مهره های کروی به درون نرم تن صدفی احتیاج به مهارت بالایی دارد که اکثرا به وسیله زنان انجام می گیرد. بطور معمول هر نفر روزانه 300 الی 1000 صدف را آماده تولید می کند.
امروزه 90 درصد از تجارت مربوط به تولید را نوع پرورشی تشکیل داده اند.
قیمت دانه این گوهر بسته به رنگ، اندازه، فرم و درخشش خود دارد و انواع کروی شکل معمولا گرانبهاتر می باشند.